Kanazawa Deel 2 /Part2

Onze eerste dag in Kanazawa sloten we af met een heerlijk diner in Gorohachi. Een voortreffelijke Izakaya. Werkelijk de beste sashimi die ik tot dan gegeten had en ook alle andere gerechten waren voortreffelijk.
We finished of our first day in Kanazawa with a truly wonderful dinner at Izakaya Gorohachi. I had the best sashimi so far and all other dishes were simply terrific.

Heerlijke sashimi met bier
Sahimi & Beer

Nodoguro, een vis die op 100-200m diepte leeft. Nodoguro betekent 'zwarte keel' en dat hebben ze ook als je goed kijkt op de foto.Een specialiteit in Kanazawa. Zeker een van de lekkerste gerilde vis die ik gegeten heb. Wel niet goedkoop, prijzen vanaf Y3000 afhankelijk van het gewicht.

Nodoguro, a fish at that lives at 100-200m depth. Nodoguro means 'black throat', which you can see if you look at the picture carefully. Certainly one of the best grilled fish I have ever eaten. Not cheap, depending on the size prices start at around Y3000, but totally worth it.

Nodoguro

We kregen vanalles gratis van de chef, zoals een paar stukken nigiri sushi, sake en wat op de volgende foto te zien is. Vis ingewanden gegrild op een hete steen. Heel bijzonder. Ik lust echt veel en ben bereid om alles te proberen, maar dit was toch niet echt iets wat ik zelf weer zou bestellen. Maar omdat de chef het gratis(als ik me goed herinner) aanbood en er heel enthousiast over was, deden we natuurlijk alsof we het heerlijk vonden. 

The chef gave us some items on the house, like some nigiri sushi, sake and the item on the next picture. Fish organs grilled on a heated stone. I like to try any kind of food, but this was not something I would order again. But as the chef presented it to us free of charge and was very excited about this dish, we had to pretend we really liked it.

Vis ingewanden op hete steen. Steengebakken heet dat?
Fish innards grilled on a heated stone

De chef kwam de steen met een hete kolen eronder en de visingewanden zelf brengen en bakken voor ons. Hoewel we dat natuurlijk makkelijk zelf hadden gekunt(gewoon op de steen leggen). Geweldige gast die chef en hij dronk gewoon vrolijk mee met ons. Het hielp natuurlijk ook dat we Japans (personeel spreekt geen Japans)spraken en dat we aan de bar zaten waarachter deze chef alles klaarmaakte. Ook was het vrij rustig in de Izakaya die avond waardoor we een persoonlijke chef  hadden. De rekening was geloof ik Y12000 voor twee. Er was ook geen Engels menu, maar de chef zei dat ze wel vaker toeristen ontvingen die geen Japans en dat ze er meestal wel uitkomen met bestellen.

Our chef personally delivered the stone, heated by charcoal and fried it for us. He simply put the innards on the stone, so we could've easily done it ourselves. What a great guy. He was  drinking too by the way. The chef was probably so nice to us because we could speak Japanese(staff doesn't speak English)and we were sitting at the counter, behind which he was preparing food. It was a quiet evening too, with not to many guests. The bill was about Y12000 for two. There was no English menu, but the chef told us tourists would come in from time to time and it somehow works out. 

Our chef

De volgende ochtend gingen we als eerste naar Kenrokuen, een van de bekendste Japanse tuinen en beschouwd als een van de drie mooiste in Japan.

The following morning Kenrokuen was the first thing on our itinerary. Considered one of the three most beautiful gardens in Japan.

Waterval in de achtergrond
A waterfall in the background

Theehuis aan het water
Tea house at a pond

Naast Kenrokuen liggen de kasteelgronden van Kanazawa. Het kasteel staat er jammer genoeg niet meer en men is nu bezig het langzaam weer op te bouwen, beginnend met de gebouwen die rond het kasteel lagen. Slechts een poort van het kasteel heeft de tand des tijds doorstaan. Omdat er geen kasteel te zien is, hebben we de kasteelgronden overgeslagen. Maar later las ik dat het toch een bezoek waard is vanwege de gebouwen die in originele staat  zijn hersteld met met traditionele bouwtechnieken. Een goede reden om Kanazawa nog een keer te bezoeken!

Next to Kenrokuen are the castle grounds of Kanazawa castle. Unfortunately the castle does not exist anymore, but the city is slowly reconstructing parts of the castle ground. Only one gate is original. We skipped the castle grounds, because there was no castle to visit. But later on I found out the castle grounds are still worth a visit due to the reconstructed buildings, rebuild using traditional techniques. A good reason to visit Kanazawa again!

Toegangspoort Kanazawa kasteel
Castle gate Kanazawa Castle

Dit was deel twee. In deel drie bezoek ik Higashi Chayagai, een oud district en Omicho, de vismarkt.

That's all for Kanazawa part two. In my next entry I will visit  Higashi Chayagai, an old district and Omicho, the fish market. 

Kanazawa Deel 1

Fotoverslag van mij eerste trip naar Kanazawa in 2010. Twee dagen verbleef ik er.

A photo report of my first trip to Kanazawa in 2010. I stayed for two days.

Trein onderweg naar Kanazawa
View from train on the way to Kanazawa

Vanuit Tokyo (Shinagawa) gingen we via Maibara naar Kanazawa. Het is ongeveer 4,5 uur reizen, waarvan een groot gedeelte met de Shinkansen. Je kunt ook via Echigo-Yuzawa reizen, wat wat meestal net iets sneller is, maar omdat Shinagawa dichterbij was voor ons, scheelde het nauwelijks. In 2014 is de Shinkansen naar Kanazawa gereed, waardoor er een snelle, directe verbinding via Nagano zal zijn met een aanzienlijk kortere reistijd.

Na het inchecken in ons hotel en een snelle lunch, gingen we naar Nagamachi
From Tokyo (Shinagawa station) we went to Kanazawa via Maibara. It is about 4,5hrs of travel. You can also go through Echigo-Yuzawa, which is a bit faster if you start at Tokyo station. The Shinkansen will connect to Kanazawa in 2014 via Nagano, which will result in significantly reduced traveltime. After checking in to our hotel and a quick lunch, we went to Nagamachi

Nagamachi is een wijk met oude Samurai-huizen
Nagamachi is an old Samurai district

Veel huizen worden bewoond
Many houses are inhabited

Sommige huizen zijn toegankelijk als museum of als cafe.
Some houses are accessible as a museum or cafe.

Ingang van een van de huizen
Entrance to one of the houses

Tuin
Surrounding garden

Het huis van de Nomura-familie was het meest indrukwekkend. Vooral de tuin was prachtig.
The Nomura House was the most impressive. Particularly the garden was outstanding.

Ingang Nomura Residence
Nomura Residence entrance

Samurai Armor

Derde plaats op een lijst met beste tuinen van Japan
Third on a list of Japanese gardens

Twee Michelin sterren (als toeristische attractie)
Two Michelin stars (as a tourist attraction)

Na ons bezoek aan Nomura's geweldige villa, bezoek aan een theehuis aan de overkant van de straat.
After our visit to the impressive Nomura Residence, we went to a tea house across the street.

Japanse thee met traditionele zoeternij
Japanese tea with traditional sweets

Met uitzicht op een tuin
A view on a garden included

Hierna kwamen we langs Oyama Jinja, een Japanse schrijn uit de 16e eeuw ontworpen door een Nederlandse architect.
Next we passed by Oyama Jinja, a 16th century shrine designed by a Dutch architect.

Ema, houten wenspanelen
Ema, wooden wishing plaques

Eerlijk gezegd niet echt speciaal vergeleken met de tempels in bijvoorbeeld Kyoto. Het hotel waar we verbleven is inmiddels gesloten, dus daarover geen verslag.

To be honest, not as special as shrines in Kyoto. The hotel we stayed at has been closed down since, so no report on the hotel.

Een dagje in de buurt van Kyoto. Ishiyama-dera, Otsu & Byodoin, Uji

Mijn eerste reisverslag op dit blog gaat over mijn dagje in de buurt van Kyoto in juni 2010. Dit leek mij interessant om mee te beginnen, omdat ik plekken heb bezocht waar je tijdens een eerste kort bezoek aan Kyoto niet gauw zult komen. Het Biwa-meer, Ishiyama-dera en Uji zijn leuke bestemmingen bij een lang verblijf in Kyoto of bij een herhaald bezoek aan Kyoto. Hier volgt mijn verslag:

We hadden overnacht bij vrienden op het platteland in Hyogo en werden per auto afgezet bij , een klein Shinkansen station. We hadden nog enkele minuten om een ekiben (Japanse lunchbox in stations) voor ontbijt te kopen om in de trein op te peuzelen. De lokale specialiteit bleek Anagomeshi te zijn. Anago zijn zeepalingen en meshi betekent rijst. Elke regio heeft zijn eigen specialiteiten. Ekiben vervelen dus nooit en je kunt altijd iets nieuws proberen. Heerlijk!

My very first blog entry is about a day trip near Kyoto in June 2010. Having been to Kyoto on several occasions, I had a chance to visit attractions that are usually not visited during a first time short visit. Lake Biwa, Ishiyama-dera and Uji are interesting destinations during a long or repeated visit to Kyoto.


We had stayed overnight at friends in the country side of Hyogo and were driven to Nishi-Akashi station, a small Shinkansen station. We had a few minutes left to buy an ekiben (Japanese train lunch box)to eat on the train for breakfast. One of the local foods is Anagomeshi. Anago is a salt-water eel and meshi means rice. I simply love Ekiben. Each region has local foods, so every region you visit, means you can try something new!

Anagomeshi ekiben

Anagomeshi. Onder de anago en andere hapjes zit natuurlijk rijst
Anagomeshi. Rice is under the anago and other items

Bij aankomst op Kyoto station rond de midag werden we door mijn oom opgehaald met de auto bij de Hachijo exit. Van hieruit vertrokken we richting Otsu (30min) om naar Ishiyama-dera te gaan. Maar niet voordat we hadden geluncht.
Arriving at Kyoto station, we were picked up by my uncle who lives in Kyoto by car at Hachijo exit. From here we left for Otsu  (30min) to visit Ishiyama-dera. On the way we had lunch.

Shijimi lunch set

We aten bij Shijimimeshi Komatsuke, shijimi zijn schelpen die voorkomen in zoetwater of brakwater. Het schelpvlees zat in de miso-soep en in de rijst. Het gele bakje in het midden is de dipsaus voor de tempura rechtsboven. Rechtsonder van het gele bakje met tempurasaus het toetje. Het vorkje dat erop ligt is typisch voor Japanse sweets. Daaraan kun je dus zien dat het een dessert is. Het eten was lekker, maar niet bijzonder voor Japanse begrippen. Het was ook buiten het shijimi-seizoen, dus de schelpen waren niet op hun lekkerst.

Maagjes vol was het tijd voor Ishiyama-dera (Ishiyama Tempel)


We had lunch at Shijimimeshi Komatsuke, shijimi are clams you cn find in fresh and brakish water. The yellow bowl is diping sauce for temura. Down right, the blue bowl contains Japanese sweets. The fork on top is typical for Japanese sweets. Food was quite good, but nothing special. The clams were out of season, so they were not as tasty as they could be.


After lunch we headed for Ishiyama-dera (Ishiyama Temple)

Ingang Ishiyama-dera
Ishiyama-dera entrance

Pad naar tempel
path towards temple

Hoofdgebouw bovenop een rotsformatie, nauwelijks zichtbaar
main building on top of rocks, barely visible

onderweg naar boven
on our way up

bijgebouw
side building

figuur van Murasaki Shikibu
Murasaki Shikibu figure

main hall

prachtig uitzicht op het omringende bos
excellent view of the surrounding forest 

Ishiyama-dera (opgericht in 762) is vooral bekend vanwege Murasaki Shikibu, auteur van een van Japan's bekendste klassieke literatuur de Genjimonogatari (Tale of Genji). Alleen al vanwege dit feit is deze plek een bezoek waard en uiteraard is het gewoon een prachtige tempel.
Ishiyama-dera (build in 762) is known because of  Murasaki Shikibu, author of Japan's most famous classic piece of literature Genjimonogatari (Tale of Genji). The temple deserves a visit for this reason alone.

Hierna gingen we koffie drinken in het Otsu Prince Hotel met prachtig uitzicht over Biwa-ko (het Biwa meer), het grootste meer van Japan. Helaas geen foto's vanwege de weerspiegeling in de ramen en mijn beperkte camera.
Next, we had coffee at the Otsu Prince Hotel with beautiful views of Biwa-ko (lake Biwa) from yhe upper floors, Japan's largest lake. Unfortunately the windows prevented me taking any decent pictures.

Na onze pauze gingen we naar Uji. Bekend om Uji-cha (Uji thee) en Byodoin, een schitterende tempel. Vanaf het station, waar we parkeerden loop je door een toeristisch, maar gezellig straatje waar thee-winkels zijn en cafe's waar je ijs en andere snacks gemaakt met Uji-thee kunt verorberen. Helaas hadden we net cake en koffie op in het Otsu Prince Hotel. 

After our break we proceede to Uji. Known for Uji-cha (Uji tea) and Byodoin, an excellent tempel. From the station station, you walk through a street with tea houses and cafes where you can have snacks and ice cream made with Uji tea. Unfortunately we just had coffee and cake at Otsu Prince Hotel. 

Byodo-in

Hoewel het geen grote tempel is vergeleken met andere tempels in Kyoto, maakte deze tempel veel indruk op mij. Misschien door de weerspiegeling in het water. Of omdat het afgebeeld is op de 10yen muntstuk.
It is not as large as some other temples in Kyoto, but it really impressed me. probably due to the reflection in the water or because it is depicted on the 10-yen coin.

10 yen (via Wikipedia)

Op het terrein is nog een museum met historische objecten. De tempel zelf kun je helaas niet betreden en alleen vanaf de andere kant van het water bekijken.
The temple grounds also contain a museum with historic artifacts. We could not enter the temple, only see it from across the pond. 

Na de tempel gingen we eten in een cafe in Uji waarvan mijn oom de eigenaar kende. Helaas geen foto van buitenaf en ik ben ook de naam vergeten. De gerechten waren Westers op zijn Japans.
After our temple visit, we had dinner at a cafe where my uncle knew the owner. I forgot to take a visit outside and don't remember the name. The dishes were Japanised Western food.

Macaroni Gratin

Gestoomde groente, vlees en soep
Steamed veggies and soup

Omdat het druk was op de weg namen we in Uji afscheid van mijn oom en namen de trein naar Kyoto om van daaruit met de Shinkansen terug te keren naar Tokyo. We moesten terug, want het was de laatste dag van onze Japan Rail Pass.
We parted with my uncle at Uji, because the roads seemed busy and took the train to Kyoto to get on the Shinkansen to Tokyo as it was our last day on our Japan Rail Pass. 

tot slot:

Uji en Ishiyama-dera zijn ook bereikbaar met de trein vanuit Kyoto.
Final note: 
Uji and Ishiyama-dera are accessible by train from Kyoto.